Maj 05 2019
Określ w jakiej wersji rzeczywistości jesteś obecnie sobą, jaka ciebie najbardziej stanowi…
Można by rzec, że to zdanie to motto na teraz. A kiedy wydaje ci się już że wiesz, albo że sam już nie wiesz, bo to kogiel mogiel tych czasów, gdzie pierwotne odczucie które nas tu doprowadziło tak bardzo się już rozrzedziło w wielu doświadczeniach, że nie poznajemy siebie. Wtedy przychodzi weryfikacja danych, czyli stajesz przed sytuacją, w której pada w środku pytanie, sprawdź czy twoje wyobrażenie na własny temat jest równe z tym co robisz w rzeczywistości fizycznej. Innymi słowy następuje weryfikacja poziomu myśli, słów i czynów. Uff, choć w większości myślimy o sobie wyżej i lepiej niż jesteśmy w stanie pokryć obietnice w rzeczywistości, sąd jest łagodniejszy o miarę chęci poprawy i przyznania się do winy. Innymi słowy, tyle ile zechcesz w prawdzie sam przed sobą przyznać, że mogłeś lepiej, lub że całkiem przekłamałaś rzeczywistość, tworząc bajkę o sobie dla siebie, o tyle łagodniejsze oczy duchowe, które weryfikują twój świat.
Kontynuuj czytanie »
Nie chcę widzieć takiego świata jaki stworzyłem więc zmieniam swój osąd na jego temat. Łatwo powiedzieć…. Być może nie tak trudno zrobić jak się nam wydaje. Czasem ciężko dokopać się do tzw. własnej woli i usłyszeć swoje deklaracje, a gdy już je zobaczymy mogą się okazać wielkim zaskoczeniem dla samego producenta. Gdy rozdźwięk pomiędzy pleciuchem bezmyślnego ego -jaźni a duchową wizją siebie jest zbyt wielki, to znak że czas na porządki w piwnicy. Zbliżają się święta Zmartwychwstania, Odrodzenia, więc i czas właściwy by przejrzeć swoje zagracone mieszkanie i pozbyć się brudu, i tego co uniemożliwia nam dalszy wzrost, spełnienie marzeń, realizację siebie, radość, szczęście , miłość… 
Nie da się nagromadzić na zapas żywności na całe życie, podobnie jak manna, która spadała z Nieba, co dzień była dostarczana nowa, ale zachować na później się jej nie dało. To do przepracowania opcja lęku, braku zaufania, niewiary, ale także tego co podpowiada, prowadzi do działania z niższej opcji naszego ja niż duchowe. Nie da się na zapas nagromadzić całej wiedzy, wszystkie informacje ulegają tzw. aktualizacji wraz z nami, z życiem, ale można zapewnić poprzez swoje otwarcie, ten szczególny stan zaufania wewnątrz, stalą ufność, która jest też swego rodzaju elastycznością…pewność. Da się utrzymać siebie w stanie tzw. pamiętania, że zapewnione mamy zawsze to co niezbędne i więcej gdy postępujemy z ufnością w głąb tej drogi. 
Pokora serca wymazuje karmę i uwalnia z koła błędów, błędnego koła, na którym zdeterminowani by przejawić karmę kręcą się w obłędzie własnych myśli o winie, karze, zapłacie, odpłacie, pomście, wynagrodzeniu….. Będąc w kółku wyjście z niego za czyste przeprosiny serca, zrozumienia w pokorze i wypalenie kar poprzez szczery płacz – ‘Nie gardzisz Ojcze sercem pokornym i skruszonym…’, wydaje się niesprawiedliwe i nieuczciwe. Ci co dalej biegną w koło, zawodzą w bólu widząc znikających z udręczonej wędrówki – krzyczą gdzie jest sprawiedliwość? 
As mieczy często traktowany dość bezpłciowo jak wszystkie asy….ma olbrzymi ładunek energetyczny, a mianowicie reprezentuje w wymiarze duchowym potężną tulącą, opiekuńczą energię, która jak ten anioł z wizerunku w niektórych taliach chroni niczym opatrzność… Samo słowo opatrzność dość dobrze reprezentuje wymiar tej karty. I o ile nie ma ona czysto wróżebnego znaczenia, to nadaje jakość nadchodzącym wydarzeniom, jakość miłosierdzia i opieki, ochrony w zawierusze, podczas zawiłości wydarzeń. 
W życiu w większości Wielkie zmiany, wielkie przełomy uwidaczniają się w drobiazgach. Dziś kopniesz kamień a jutro jakaś planeta się potoczy… Małe drobne tzw. nic nie znaczące nawyki cechy, są gigantami, które zmieniają rzeczywistość. W dużej mierze to nasza lekcja na te czasy, zobaczyć siebie i swoje tzw. dziwactwa, przegięcia, drobne zwyczaje, które uniemożliwiają nam zajrzenie za kutynę nowej jakości życia. 
Niebo to stan, nie miejsce…. Piekło to też stan, który nieraz dużym wysiłkiem woli podtrzymujemy by zatrzymać to co wydaje nam się najlepsze lub nie dopuścić do realizacji tego czego się boimy. 
‘Pragnij tego, czego chcesz, a będziesz to widział i uważał za rzeczywiste.’
Chodzę jak każdy z nas po różnych wymiarach istnienia, nie wszystkie pamiętam ale te, które przenikają do mojej świadomości zostają jako lekcja potrzebna dla ziemskiego ‘ja’ do przerobienia jakiejś wewnętrznej postawy, ulepszenia mego życia, uświadomienia mi czegoś istotnego, pozostają jak ścieżka oświetlona blaskiem wyryta w ciemności, którą można ale nie koniecznie decydujemy się iść… 
Nie da się wlać wody krystalicznie czystej do brudnego naczynia i zachować ją w tej jakości, wypić i się nie rozchorować. Nie da się przyjąć czegoś do siebie jeśli nie mamy na to miejsca albo nieuporządkowane wnętrze, gdyż wówczas zagubimy jakość tego co wchodzi albo woda stanie się mętna pod wpływem starego osadu. Wielu wielkich myślicieli, mistrzów, uczonych odkrywa przed nami swoje doświadczenia oczyszczania siebie na przestrzeni lat, dobytku pracy wewnętrznej, byśmy mogli przygotować świątynie swego ciała na wlanie mądrości źródła. 
