Wszystko połączone w absolutnej całości, żadne połączenie, żaden nerw nie oddzielony, impulsy płyną drogami bożymi, gdy współpraca- czynnik ludzki zawodzi, okrężnej, innej drogi duch szuka. Odmowa współpracy to nie cios dla Boga ale dla wykonawcy, bo sam ciężar pracy jest nagrodą dla tych, którzy widzą co kryje się za pretekstem tzw. roboty… To próba wyniesienia, docenienia i pobłogosławienia duszy, gdy odtrącasz to co wydaje się ciężarem, to jakbyś sam sobie miłości i obfitości nieba żałował człowieku. Ludzie boją się ciężkiej pracy, duchowej pokory, uległości, tego co rozumieją poprzez słowo wypaczone jako poświęcenie- to dobrowolne zgodzenie się na bycie chlebem życia a przez to wyniesienie do bycia w Bogu, tam gdzie jesteś szczególnie umiłowany. Kontynuuj czytanie »

Tagi: dusza, niebo, poziom cudów, wyższa świadomość

Czy Bóg nas karze za grzechy, czy może się przed nim chowamy obwiniając go za surowość i bojąc się tego co przypisujemy Bogu. Wina, kara, ja tu- On tam, poczucie wygnania, oddzielenia, niekochania. Ukryte poczucie winy napędza strach i myśli pełne lęku, uciekamy i chowamy się przed wizerunkiem Boga, którego w głębi gdzieś tam obwiniamy za nasze niepowodzenia, za ból i straty… Bo nawet jeśli nie wierzymy w jakiegoś konkretnego Boga, to zawsze szukamy tej jakiejś siły wyższej, która ma moc sprawczą w naszym życiu i na którą zwalamy odpowiedzialność za tzw. Los i jego wydarzenia. Instynktownie czujemy, szukamy tej siły zwierzchniej, taki jest człowiek, zawsze szuka władzy, króla, decydenta, odwołania do jakiejś instancji… Kontynuuj czytanie »

Tagi: Bóg, człowiek-dusza i ciało, sąd Boży, wina-kara, wyobrażenia Boga, wyższa świadomość